Dag 1

De kop is eraf! We zijn veilig in China aangekomen, en hebben ons eerste concert inmiddels gehad. Wat een ervaring! Een schitterende zaal, behoorlijk vol, en dan met een giga jetlag op je tandvlees een concert geven. Heel anders dan in Nederland: bij bekende Chinese nummers gaan ze uit hun dak, maar het applaus is kort. Als je als orkest gaat staan is het eigenlijk al weer stil. Er wordt veel gefilmd met mobieltjes, en na afloop worden er selfies gemaakt met orkest en vocals.

Zondagochtend ging om 4.45 uur de wekker, en om 5.45 zaten Pieter en ik in de auto, op weg naar Utrecht Centraal. Daar vertrokken we om 07.00 richting Düsseldorf, vanaf daar vlogen we in 10 uur naar Bejing. In het vliegtuig was bij elke stoel een tablet, waarop een pandabeer de veiligheidsinstructies liet zien. Ook kon je er films en tv-series op kijken en spelletjes spelen. Eenmaal in Bejing was het -7 graden, en de smog was goed te zien en te ruiken! Een soort ochtendmist, maar dan met een flinke brandstoflucht.

In Bejing moesten we haasten om onze vlucht naar Shanghai te halen; dit kwam door de strenge controles.
Eerst werd alle handbagage door een scanner gehaald, daarna moesten we bij de douane onze arrivalcard en visum laten zien. Vervolgens werd alle handbagage nog een keer gescand, en moesten wij nogmaals door een detectiepoortje én werd iedereen nog met een handscanner gecontroleerd. Dat ging behoorlijk grondig. Mijn vest werd aan alle kanten gescand, zelfs mn paspoort werd gescand en doorgebladerd of er geen gekke zaken in zaten. Verder werd elk lichaamsdeel gescand én gevoeld.

Daarna op weg naar de gate, bijna nog in het verkeerde vliegtuig gestapt, maar uiteindelijk toch op pad naar Shanghai.

Eenmaal geland zijn we naar ons hotel in Jiaxing gegaan en hebben we daar een heerlijke uitgebreide warme lunch gehad. Onderweg gelijk een cultuurshock: er wordt zowel links en rechts ingehaald, en als iemand een baan naar links of rechts wil, dan geef je gewoon richting aan, en als je niet kan omdat er al een auto rijdt dan toetert die vanzelf. Onze buschauffeur toetert dan ook geregeld. Ook zie je de meest onwaarschijnlijke voertuigen: roze scootmobiel met kleedje op de weg, een aanhanger volgeladen met kartonnen dozen, alleen vastgehouden door 2 spanbanden , of een klein brommertje afgeladen met balen textiel
Vervolgens naar de concertlocatie in Shaoxing, en na het concert avondeten gehad. Ik ben volledig het besef van tijd kwijt, we zitten op het moment dat ik dit schrijf in de bus terug naar ons hotel. Het is nu maandag 22.30 uur plaatselijke tijd, wat maandag 15.30 uur Nederlandse tijd is. Sinds zondag heb ik 4x een uurtje geslapen in het vliegtuig en in de bus. Morgen vertrekken we met de bus om 4.45 uur naar de Shengshi eilanden. Ik ben wel toe aan slapen en ga dus een poging wagen in de bus :)